hár

“Pabbi” er alveg frábær. Hann hefur ákveðið að láta hárið sem af honum fellur af hendi rakna til mín. Hann hefði vel getað í sjálfsvorkun sinni látið hárið af hendi rakna ofan í næsta rusladall eða látið það dúsa í svelgnum þangað til einhver kellingin hefði losað stífluna, hugsanlega með stíflueyði. En hann er ekki þannig. Hann gefur reglulega blóð og honum væri best trúandi til að láta líffæri sín af hendi rakna handa hungruðum heimi þegar hann fer yfir móðuna miklu, sem ég vona svo sannarlega að verði ekki alveg á næstunni, allavega ekki fyrr en hans hár er orðið mitt.